Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

έχω αναπτύξει...

...μια περίεργη συμπάθεια προς τα sea otters.
Δένουν η μια την άλλη, έγραφε ένα Κυριακάτικο Έψιλον που κράτησα, με φύκια  για να μην (κακο)τύχει και χωριστούν στον ύπνο τους από τα ρεύματα. (sound effect: ο ήχος από 1000 γκόμενες που κάνουν OoooooooooohhhhhhhhhhHH! υπογραμμίζοντας το hyper-cutness της υπόθεσης).

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

every day for us something new,

open mind for a different view
 
Πέρασα στο πανεπιστήμιο στη σχολή που ήθελα,
πήρα δεκάρι στα μαθήματα που αγάπησα, 
πήρα υποτροφία για την πόλη που ήθελα, 
μετακινήθηκα κάμποσο μέσα στην Ευρώπη,
κατάφερα σε περιπτώσεις να αφήσω πίσω την γενέτηρά ήπειρο και να δω Μέρη λίγο πιο μακρινά,
έκανα τις δουλειές που μικρότερη ζήλευα, 
πήρα σκύλο- ακόμη την έχω-
έδειξα παροιμιώδη αντοχή στο κυνήγι των στόχων μου, 
έδειξα απόλυτη αφοσίωση στους ανθρώπους που επέλεγα,
έγραψα ένα βιβλίο
έκανα ραδιόφωνο
(μεταξύ μας, πήρα ...κι εκείνη την τσάντα)

Μια θάλασσα πραγμάτων για τα οποία νιώθω περήφανη, 
μοιάζουν σα μαρτυρική ελάχιστη κινέζικη σταγόνα,
μπρος στην κόρη μου κι ό,τι οδήγησε στο φτιάξιμό της. 
Κάντε παιδιά-  and nothing else matters.




Η Κεφαλαιοποίηση: Φόρος Τιμής στα Περασμένα και Μηδενός Λεπτού Σιγή.