Μαθήματα για Αστούς: Η καρυδιά και τα καρύδια

Αδύνατον να το πιστέψω ότι τα καρύδια που τρώμε το χειμώνα και η καρυδιά το δέντρο συνδέονται. Ποτέ, ειλικρινά, δεν έκανα τη σύνδεση στο μυαλό μου.
 Κι όμως, αγαπητοί, έτσι είναι. 
Το καρύδι ζει μέσα στο σκληρό του κέλυφος, το οποίο περιβάλλεται από ένα ελαφρώς ζουμερό κάλυμμα που έχει το πιο φρέσκο και δροσερό άρωμα που έχω μυρίσει σε καρπό ever. 
Για να... κατέβει τώρα το ζήτημα από το δέντρο, έχεις δύο επιλογές, όπως και στη ζωή εν γένει: παθητικά ή ενεργητικά. Στην ενεργητική βερσιόν, σκαρφαλώνεις στο δέντρο και τινάζεις τον καρπό. Στην παθητική, η οποία συνίσταται στην τρίτη ηλικία,  περιμένεις να φυσήξει. 
Όταν το πράσινο συνολάκι φτάσει στα χέρια σου πάντως, αφαιρείς το περίβλημα και αφήνεις το καρύδι να λιαστεί δυό τρεις μέρες. Εν συνεχεία, το ανοίγεις και το τρως. Κι επειδή στο χωριό τίποτα δεν πάει χαμένο, κρατάς και τα τσόφλια που μαθαίνω πως είναι εξαιρετικό προσάναμμα.


*εξακουλουθώ να μη μπορώ να πιστέψω ότι τα καρύδια που στη Θεσσαλονίκη τα ακριβοπλήρωνα και κυνηγούσα να τα πετύχω φρέσκα, εδώ... πέφτουν από τα δέντρα!